Marianne Bulletin 157 – april 2008
Artikelen:
Bij de voorpagina – Machiel van der Velden
Een paar jaar geleden verkocht Behr een groot aantal getekende enveloppen. Hier een voorbeeld waaraan u kunt zien, dat er flinke prijzen voor werden gevraagd.
Terug naar boven
Marianne des Français – Leo de Kater
Onderstaand artikel verscheen eerder in het blad van de Postzegelvereniging Assen. Wij zijn de heer De Kaper dankbaar, dat hij het ons ter publicatie heeft aangeboden.
1 Juli 2008 is het zo ver. Dan verdwijnt deze permanente zegel van het toneel. Na drie en een half jaar wordt de zegel op last van president Sarkozy vervangen door een nieuwe Marianne: Marianne van Europa. Dit omdat vanaf 1 juli 2008 Frankrijk het voorzitterschap van de Europese Unie bekleedt. Van de Marianne des Français valt al een aardige collectie op te bouwen. Ook voor verzamelaars die niet zo diep in de materie willen graven valt er heel wat te beleven. Het is wel opletten.
Ontstaan
Omdat de Franse permanente zegels een verkoop van circa drie miljard zegels per jaar hebben werd er veel waarde gehecht aan een ontwerp dat op brede schaal door de Franse bevolking gedragen zou worden. In 2004 werd daarom een ontwerpwedstrijd uitgeschreven waar iedereen aan mee kon doen. Er waren ongeveer 50.000 deelnemers tussen de 4 en 94 jaar. Na een eerste selectie bleven er 500 ontwerpen over, waar in mei 2004 door een nationale jury de 100 beste uit werden uitgekozen. Daarna werden er meer dan 80 tentoonstellingen georganiseerd waar het publiek zijn voorkeur uit kon spreken. 250.000 Stemmen reduceerden het aantal van 100 tot 10. Aanvankelijk wilde de Franse Post ook per briefkaart laten stemmen, maar dat is op het laatste moment afgeblazen.
De laatste tien werden in juli 2004 aan de gevel van het gebouw van de l’Assemblée Nationale te Parijs tentoongesteld.
Uiteindelijk heeft de Franse president op de nationale feestdag 14 juli het ontwerp van Thierry Lamouche als mooiste uitgekozen. Zo kreeg Frankrijk een nieuwe Marianne- zegel: Marianne des Français, ook wel Marianne de Lamouche.
De zegel werd gegraveerd door Claude Jumelet. De namen van ontwerper en graveur staan netjes onderaan de zegel, met daar tussen de naam van de Franse postzegeldrukke
rij ITVF (l’Impremerie des Timbres-Poste et Valeurs Fiducaires – Drukkerij van postzegels en waardepapieren).
Op 10 november 2004 (Salon d’Automne 2004) brengt de Franse Post voor € 25,00 een agenda uit met als cadeautje tien briefkaarten waarvan één met de opgedrukte nieuwe Marianne-zegel. De eerste uitgave van de nieuwe Marianne. Deze kaart is vrij zeldzaam.
De eerste zegels
Op 8 januari (zaterdag) werd de serie permanente zegels Marianne de 14 Juillet vervangen door 11 nieuwe waarden: € 0,01, € 0,10, groen zonder waarde, rood zonder waarde, € 0,58, € 0,70, € 0,75, € 0,90, € 1,00, € 1,11 en € 1,90. De groene zegel zonder waarde is bestemd voor langzame binnenlandse post tot 20 gram: eclopi. De rode zegel is bestemd voor gewone post binnen Europa tot 20 gram. Deze zegels blijven na elke tariefsverhoging voor hetzelfde doel te gebruiken. De zegels verschenen in vellen van 100 stuks, met bovenaan de naam van de serie en onderaan een vermelding van het doel waar de zegels voor bestemd zijn. Zegels met teksttabs zijn gewild.
De eerste dag van verkrijgbaarheid aan de postkantoren was maandag 10 januari 2005.
Gelijktijdig verschenen de groene en rode zegels als rolzegel en verschenen ook de eerste postzegelboekjes. De rolzegels hebben rechte zijden en iedere zegel heeft een zwart nummer op de achterzijde. De zegels uit het boekje zijn boven en onder ongetand en links en rechts gegolfd. Versnijdingen komen regelmatig voor.
Alle zegels zijn voorzien van een of twee fosforbanden. Zegels zonder fosforbanden komen voor, maar zijn zeldzaam. Minder zeldzaam zijn zegels met verschoven fosforbanden. Leuk als aanvulling in je collectie.
Snelle uitbreiding van de serie
Op 14 januari volgt al direct een uitbreiding. Er verschijnt een zegel met € 0,20 toeslag en logo voor de slachtoffers van de tsunami op 26 december 2004.
Op 1 maart 2005 komt er een verhoging van de tarieven. Frankrijk voert nu ook het Europa-tarief in. De volgende nieuwe waarden worden uitgebracht: € 0,05, € 0,55, € 0,64, € 0,82, € 1,22 en € 1,98. Verwarrend is dat de kleuren van de € 0,64, € 1,22 en € 1,98 al voor de € 0,70, € 1,11 en € 1,90 zijn gebruikt. Deze waarden verdwijnen dan ook gelijk uit het assortiment. Er komt een rolzegel van € 0,55.
Persoonlijke zegels
Al vrij snel komt er ook een gegomd vel uit met de mogelijkheid om 15 persoonlijke zegels (binnenland tot 20 gram) te maken. Bestellingen kunnen via internet worden gedaan.
Daarnaast komen er ook zakelijke persoonlijke zegels. Deze zijn zelfklevend. De zegels voor het binnenland tot 20 gram komen in twee formaten uit, in vellen en in rollen, met klein en groot logo. De vellen bestaan uit 50 (klein logo) en 30 (groot logo) zegels. De velzegels zijn boven en onder ongetand en zijn links en rechts gegolfd. Behalve de zegels voor het binnenland tot 20 gram komen ook de zegel van € 0,82 (binnenland 20-50 gram) en € 1,22 (binnenland 50-100 gram) als velzegel met groot logo voor. De rolzegels zitten op folie, verticaal op de rol en hebben eenzelfde tanding als de velzegels.
Postzegelboekjes
In januari 2005 verschenen er direct drie postzegelboekjes. Er verscheen een boekje met 20 zegels (automaat – DAB), een met 2 stroken en 5 zegels (automaat – SAGEM) en een met een blokje van 10 zegels (loketverkoop).
Van dit laatste type boekje (loketverkoop) verschenen er nog zeven, waarvan de laatste vier in 2006 met het nieuwe La Poste-logo op de kaft.
Ook verscheen er eind 2005 nog een loketboekje ter gelegenheid van de 60e verjaardag van de Marianne de Dulac. Het beeld van de Marianne-zegel in dit boekje is iets breder, letters van de namen van ontwerper, drukkerij en graveur zijn fijner en de J van Jumelet heeft een grotere boog (gravure numérique).
Grote verrassingen in 2006
Voor alle abonnees van de filatelistische dienst van La Poste was er als nieuwjaarsgeschenk een velletje persoonlijke Mariannezegels van € 0,10 met groot logo. In 2006 en 2007 was het velletje op de diverse Salons bij de stand van La Poste te koop.
Er zijn twee tandingen toegepast. De verticale tan-ding heeft bij de eerste oplage iets grotere gaten.
In maart 2006 vindt er een reorganisatie plaats bij de Franse postzegeldrukkerij ITVF en gaat de voor de postzegelfabricage verantwoordelijke afdeling verder onder de naam Phil@poste. Er worden ook nieuwe drukpersen in gebruik genomen en deze vragen om een andere graveertechniek.
Na maart 2006 worden een aantal Marianne-zegels ( € 0,01, € 0,05, € 0,10, € 0,64, € 0,82, € 1,00, € 1,98) opnieuw gegraveerd. Ze dragen als kenmerk T.D.215.A of B (gravure numérique) in plaats van T.D. 6-1, 6-5 of 6-7 (gravure mécanique). Het gebruikte papier is helder wit. De groene en rode zegels waren al van het begin af aan in beide graveringen uitgevoerd.
De nieuwe gravure is onder een loep goed te herkennen aan een duidelijke wafelstructuur. Ook is de tekening scherper en zijn de kleuren frisser.
Op 16 juni 2006 verschijnt een zilveren zegel van € 5,00 met als onderschrift Phil@poste in plaats van ITVF.
Postwaardestukken
In 2006 verschijnen ook de eerste postwaardestukken. Het zijn regionale, plaatselijke en particuliere postwaardestukken; via La Poste aangemaakt ten behoeve van het toerisme en bedrijven en instellingen. Hierdoor zijn ze beperkt verkrijgbaar.
Ze komen voor als voorgefrankeerde enveloppen en voorgefrankeerde antwoordenveloppen (voor goede doelen). Deze laatste worden vaak oneigenlijk gebruikt door ze van een ander adres te voorzien.
Persoonlijke postzegels
Halverwege 2006 komt er een gegomd verzamelvel met alle verkrijgbare (13) Marianne-ze-gels van een persoonlijke tab te voorzien. Het onderschrift van deze zegels is niet ITVF, maar Phil@poste.
Later in het jaar komt het zelfde vel zelfklevend uit. De tanding is aan vier zijden gegolfd. Er komen ook velletjes van 15 zegels met klein logo in de waarden rood (brief binnenland tot 20 gram), € 0,55 (brief Europa tot 20 gram ) en € 0,82 (brief binnenland 20-50 gram).
Het ond
erschrift van de zegels is Phil@poste behalve bij de rode waarde. Deze heeft als onderschrift ITVF, maar verschijnt later ook met Phil@poste. Dezelfde velletjes verschijnen ook met 10 zegels en groot logo.
Tariefsverhoging 1 oktober 2006
Bij deze gelegenheid worden alle nieuwe en bestaande zegelwaarden van het vel en van de rol met het onderschrift Phil@poste uitgebracht. Dus ook de groene en rode zegel zonder waardeaanduiding! De reeks bestaat nu uit: € 0,01, € 0,05, € 0,10, groen, rood, € 0,60, € 0,70, € 0,85, € 0,86, € 1,00 € 1,15, € 1,30, € 2,11. De € 0,10 is nu grijs in plaats van violet-rood, terwijl € 0,70, € 1,30 en € 2,11 dezelfde kleur hebben gekregen als de € 0,64, € 1,22 en € 1,98.
Persoonlijke zegels
In 2007 komen er weer gegomde en zelfklevende velletjes om de serie te voorzien van persoonlijke tabs. Ook komen er velletjes met 10 en 15 zegels in de waarde € 0,60 (brief Europa tot 20 gram) en € 0,86 (brief binnenland 20-50 gram). Omdat in november 2007 de Franse Post overgegaan is op een nieuw type persoonlijke zegels (standaardkader met ruimte voor persoonlijke afbeelding), zijn de Marianne-uitvoeringen (zegel met tab) niet meer verkrijgbaar.
Postzegelboekjes
In de tweede helft van 2006 verschijnen er 2 loketboekjes waarvan de zegels het onderschrift Phil@poste hebben en een gemengd loketboekje ter gelegenheid van de 60e verjaardag van de Marianne de Gandon. . Ook verschenen de boekjes met 20 zegels (automaat – DAB) en met 2 stroken en 5 zegels (automaat – SAGEM) met het nieuwe onderschrift.
Vanaf 2007 verschijnen er zo genaamde Eco-boekjes; milieuvriendelijk papier en 12 zegels!. Er zijn tot nu toe 7 van deze loketboekjes verschenen en een gemengd boekje ter gelegenheid van de 40e verjaardag van de Marianne de Cheffer.
In januari 2008 is een loketboekje met 12 zegels voor Europa tot 20 gram verschenen. De zegels zijn boven en onder ongetand en links en rechts gegolfd en kennen geen waardeaanduiding. (afbeelding voor- en achterkant)
Postwaardestukken
De in 2007 aangemaakte postwaarden dragen het onderschrift Phil@poste.
Tariefsverhoging 1 maart 2008
Op die datum verschijnen er zes nieuwe velzegels en een nieuwe rolzegel aan de loketten. Het verzenden van een binnenlandse brief tot 20 gram is dan verhoogd tot € 0,50 (eclopi) en € 0,55. Daarvoor kunnen wel de bestaande zegels zonder waardeaanduiding worden gebruikt. Voor een brief tot 20 gram binnen Europa is nu een blauwe zegel zonder waardeaanduiding (€ 0,65) verschenen. Deze zegel is er ook als rolzegel (rechte zijden en een zwart nummer op de achterzijde). Behalve de nieuwe blauwe zegel zonder waardeaanduiding zijn er nu ook Marianne- zegels van € 0,72, € 0,88, € 1,25, € 1,33 en € 2,18. Zij zijn ter vervanging van de waarden € 0,70, € 0,86, € 1,15, € 1,30 en € 2,11 en dragen dezelfde kleuren.
Met een beetje speurzin is van de serie Marianne van de Fransen een leuke collectie op te bouwen. Wie weet wat er tot juli 2008 nog allemaal komt. Velletjes, gegomd en zelfklevend? Nieuwe postzegelboekjes voor binnenland, Europa? Belangrijk is om regelmatig de websites van La Poste http://timbres.laposte.fr, www.amisdemarianne. free.fr en de veilingsites www.ebay.fr en www.- delcampe.nl te raadplegen en te googlen. (maart 2008)
Uit de tijdschriften – Machiel van der Velden
L’ Écho de la Ti
mbrologie gaat in het februari- en het maartnummer verder met het verhaal over de stakingszegels. In 1968 werden in Libourne twee zegels uitgegeven. De Dallay-catalogus rekent ze tot de vignetten, maar de schrijver van het artikel (J.L. Franceschi) noemt ze echte stakingszegels, ondanks de onnodige variëteiten en het vele maakwerk. (Overigens kan ik in mijn Dallay geen enkele stakingszegel terugvinden.)
Minder positief wordt de zegel van Roanne beoordeeld, die trouwens regelmatig op veilingen wordt aangeboden. De Kamer van Koophandel in Roanne heeft echter nooit een zegel uitgegeven. Ook de zogenaamde stakingszegels voor Corsica zijn maakwerk van een Parijse handelaar, die na afloop van de staking (!) met een koffertje zegels naar het eiland is gegaan. Tenslotte komt de staking van 1974 ter sprake. De “Chambres de Commerce” hadden dit keer uitdrukkelijk opdracht gekregen geen stakingszegels uit te geven. Toch dook er in Bergerac een vignet op, dat leek op een vlagstempel, zonder waarde aanduiding en uitgegeven door de Kamer van Koophandel. Weliswaar geen echt zegel, maar uiteraard zeer gezocht.
Verder bestaan er nog vignetten van St. Foy-la-Grande, Royan, Bergerac en Périgueux. Alles maakwerk en niet uitgegeven door Kamers van Koophandel. Toch zijn enkele van die zegels op brieven terecht gekomen. De schrijver zegt hiermee aan het einde van zijn artikel te zijn gekomen. Het valt mij echter op, dat de Cérès– catalogus nog een paar stakingsvignetten extra afbeeldt. De Écho gaat ook verder met het “plaatjesboek” van allerlei voorontwerpen en niet uitgegeven zegels.
Eveneens in de Éch
o van februari een aardig verhaal over Arthur Maury, die in de negentiende eeuw de grote propagandist voor onze hobby was. Hij was verzamelaar, handelaar, schrijver van een aantal catalogi en redacteur van Le collectionneur de timbres-poste. Zowel het tijdschrift als de catalogi bleven nog lange tijd na zijn overlijden verschijnen. Maury was ook degene die zich aansloot bij hen die de term “timbrologie” (en zelfs “timbromanie”) wilden vervangen door het nu wereldwijd gebruikte woord “filatelie”.
In het maartnummer vindt u eveneens een stukje geschiedenis over de organisatie van de militaire post tijdens de Eerste Wereldoorlog, een gigantische onderneming. Voor het jaar 1915 schatte men het aantal brieven, dat door en aan soldaten werden verstuurd, op 4 miljard en het aantal verzonden pakjes op 75 miljoen.
La Philatélie Française wijdt een artikel aan de zegels “Franchise Militaire” (F.M.) en geeft daarbij o.a. een indrukwekkende lijst met alle kleine verschillen die er bestaan tussen de rode en de groene zegel.
Timbres Magazine van februari besteedt aandacht aan de zegels die uitgegeven werden voor hulp aan de werkloze intellectuelen, die getroffen waren door de wereldcrisis. Daarbij dient opgemerkt te worden, dat men in de eerste plaats dacht aan de “vrije beroepen”: musici, schrijvers, beeldend kunstenaars enz. en pas in tweede instantie aan de academici. Het eerste plan was een zegel uit te geven van 10 fr., waarvan de oplage in één dag verkocht zou moeten worden. Gelukkig is dit plan terug gedraaid, want zelfs de zegel met een toeslag van 2 fr. (Yvert 308) vond het publiek te duur, reden waarom de zegel later de goedkopere opdruk kreeg (Yvert 329). Het maartnummer van Timbres Magazine sluit aan bij onze jubileumbundel door aandacht te besteden aan het prachtige schip de “Normandie”. Verder doe ik naar aanleiding van het maartnummer van Timbres een dringend beroep op de leden. In dit nummer start namelijk een serie over de afstempelingen van de klassieke Franse zegels. De bedoeling is, dat hieraan enkele jaren aandacht zal worden besteed. Het eerste artikel wettigt de overtuiging, dat deze reeks ook voor onze leden zeer interessant zal zijn. Wie werpt zich op om de komende jaren deze artikelen voor het Mariannebulletin te vertalen of te bewerken?
Uiteraard besteden de verschillende bladen aandacht aan de nieuwe Marianne (van Sarkozy) die binnenkort zal verschijnen.
Het hoe en waarom van moderne Franse postzegels – Cees van Rantwijk
Les phares
In het Engels geeft het woord “Lighthouse” precies aan waar het om gaat bij een vuurtoren. In het Frans is er voor gekozen om het oorspronkelijk Egyptische woord “Pharos” te gebruiken. Bij wet is op 15 september 1792 het toezicht op de dienstverlening van vuurtorens en bakens toegewezen aan het ministerie van Marine. Op 7 maart 1806 wordt het toezicht ondergebracht bij het Ministerie van Binnenlandse Zaken. De eerste verantwoordelijke is de Franse natuurkundige Augustin Fresnel (1788 -1827).Op elk van de zes zegels wordt een vuurtoren afgebeeld.
Phare du cap Fréhel (Côtes-d’Armor): Cap Fréhel is een van de indrukwek-kendste plekken van de Bretonse kust. Het is een enorme rotspunt, 70 m loodrecht boven de zee. Met de bouw van Le Phare du cap Fréhel werd in 1946 begonnen. Op 1 juli 1950 werden de lichten ontstoken. De vuurtoren zendt wit licht uit, elke 10 seconden twee maal. De hoogte van de vuurtoren is 130 m. Er zijn 145 treden. De reikwijdte van het licht varieert van 200 m bij dichte mist tot 120 km bij helder weer. Op 400 m van de vuurtoren staat een grote misthoorn, die bij mist elke twee minuten een tweetonig signaal uitstoot.
Phare d’Ar-Men (Finistère): Het Ile de Sein is een eiland voor de westkust van Bretagne. Le Phare d’Ar-Men, de bekendste van allemaal, is gebouwd tussen 1867 ten oosten van het Ile de Sein. De vuurtoren is 33,50 m hoog. Het licht werd ontstoken op 31 augustus 1881. De reikwijdte is 43.50 km. De vuurtoren zendt wit licht uit, elke 20 seconden drie maal.
Phare du Grand-Léjon (Côtes-d’Armor): Le Phare du Grand-Léjon is op on-geveer 16,5 km uit de kust van Saint-Quai-Portrieux. Hij is gebouwd tussen 1859 en 1862. De vuurtoren is 25 m hoog. Het licht werd op 20 juni 1881 ontstoken. De vuurtoren zendt wit licht uit, vijf maal elke 20 seconden. Het heeft een reikwijdte van ongeveer 33 km.
Phare de l’Espiguette (Gard): Le Phare de l’Espiguette staat in de haven van Grau-du-Roi in de golf van Aigues- Mortes. De tweede vuurtoren werd tussen 1866 en 1869 gebouwd. De vuurtoren is 26,85 m hoog. Het licht werd op 1 januari 1869 ontstoken. De vuurtoren zendt wit licht uit, 3 maal, elke 15 seconden. Het heeft een reikwijdte van ongeveer 33 km.
Phare de Porquerolles (Var): Le Phare de Porquerolles bevindt zich op de zuidpunt van het eiland Porquerolles. Hij werd gebouwd tussen 1834 en 1837. De vuurtoren is ruim 82 m hoog. Het licht werd op 15 juli 1837 ontstoken. De vuurtoren zendt wit licht uit, twee maal per 10 seconden. Het heeft een reikwijdte van ongeveer 54 km. Phare de Chassiron (Charente-Maritime): Le Phare Chassiron ligt in een parkachtige omgeving hoog op de rotsen in het uiterste noord-oosten van L’Ile d’Oléron. Hij werd gebouwd tussen 1834 en 1836, De vuurtoren is ruim 56 m hoog. Het licht werd op 1 december 1836 ontstoken. De vuurtoren zendt elke 10 seconden driekleurig licht uit. Het heeft een reikwijdte van ongeveer 52 km. De zegels zijn op 12 november 2007 in de vorm van een bloc uitgegeven in de rubriek “themaverzamelingen”. Ontwerp: Pierre-André Cousin. Gravure: Claude Jumelet. Drukvorm: taille-douce.
Galerie 
des glaces
Op de zegel wordt de spiegelzaal van het kasteel van Versailles afgebeeld. De Spiegelzaal of Grote Galerij van het kasteel van Versailles (Yvelines) is ontworpen door de architect Jules Hardouin-Mansart. De inrichting is van Charles le Brun. De majestueuze zaal (73 m lang, 10,50 m breed en 12,50 m hoog) is met het Appartement du Roi verbonden en kijkt met 17 vensters, gelijk aan het aantal reflecterende spiegels, uit op de Parterres d’Eau. De decoraties geven de grote gebeurtenissen tussen 1661 en 1678 weer in een voor de koning vleiende compositie. Hier werd in 1919 het Verdrag van Versailles geratificeerd. De zaal, vaak gebruikt bij feestelijke gelegenheden, was oorspronkelijk ingericht met pronkstukken van massief geciseleerd zilver. Na de Tweede Wereldoorlog verkeerde de zaal in een ellendige toestand en werd ingrijpend gerestaureerd. De zegel is op 12 november 2007 uitgegeven ter gelegenheid van de heropening van de Spiegelzaal na een restauratie van drie jaar. Ontwerp en gravure: Patte & Besset. Drukvorm: héliogravure.
Croix-rouge
Op de zegels worden de bekroonde tekeningen afgebeeld van de twee winnaars aan de Rode-Kruis wedstrijd. In 2006 hebben voor het eerst kinderen de Rode Kruiszegels ontworpen. De ontwerpen van de deelnemers zijn beoordeeld door een professionele jury. Chloé Hilbrunner en Maya Thieule zijn de winnaars van de door La Poste georganiseerde wedstrijd “Ontwerp jouw wens voor de kinderen van de hele wereld”. De zelfklevende zegels zijn op 27 november 2007 uitgegeven ten bate van het Rode Kruis in de vorm van een carnet bestaande uit tien zegels. Het tarief van het carnet is 7,10 €. De toeslag bedraagt 1,70 €. De toeslag is bestemd voor het Rode Kruis. Ontwerp: Chloé Hilbrunner en Maya Thieule. Gravure: Thimonier-Crochemore. Drukvorm: héliogravure.
Meilleurs voeux Op de zegels worden een hond, een egel, een hert en een vogel afgebeeld. Zij wensen u het beste voor 2008 toe. De zelfklevende zegels zijn op 27 november 2007 uitsluitend in de vorm van een carnet van tien stuks uitgegeven als semi-permanente frankeerzegel. Het tarief is lettre prioritaire 20 g (0,54 €). Het tarief van het carnet is 5,40 €. Ontwerp en gravure: Christophe Drochon. Drukvorm: offset
Unesco (2007)
Op de zegels worden de kashba Ait Ben Haddou (Marokko) en de koalabeer (Australië) afgebeeld. Ait Ben Haddou is de best bewaarde kashba van Marokko en staat op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. Ait Ben Haddou is menigmaal het decor geweest van grote filmproducties, zoals Lawrence of Arabia, Jezus of Nazareth, The Jewel of the Nile en The Gladiator. Kashba’s zijn vergelijkbaar met de Europese middeleeuwse kastelen en versterkte huizen. Ze boden bescherming tegen aanvallen en bedreigingen van buitenaf en tegen de kou, en werden bewoond door vooraanstaande personen en families. Het waren imposante bouwwerken met een vierkante vorm en prachtige decoraties. In Ait Ben Haddou is het een wirwar van kleine straatjes, gangen en trappen.
Deze kashba diende ooit als een belangrijke tussenstop voor karavanen tussen Ouarzazate en Marrakech. De koala of buidelbeer is een buideldier uit de familie koala’s die voorkomt in het oosten van Australië. Kaola’s komen voor in de vier oostelijke deelstaten van Australië, Queensland, Nieuw-Zuid-Wales, Victoria en Zuid-Australië. De oorspronkelijke populatie koala’s in Zuid-Australië was aan het begin van de twintigste eeuw vrijwel uitgeroeid, maar door het uitzetten van koala’s uit Victoria in de deelstaat zijn er nu weer verschillende populaties in het zuidoosten van Zuid-Australië, waarvan de grootste op Kangaroo-eiland. Zowel Ait Ben Haddou als de koalabeer zijn door de UNESCO uitgeroepen tot werelderfgoed. De UNESCO (United Nations Educational Scientific and Cultural Organisation) werd in 1946 te Parijs opgericht, met de bedoeling op cultureel gebied de internationale samenwerking te bevorderen. De UNESCO heeft na de Tweede Wereldoorlog in de Europese landen het onderwijs mede op gang gebracht door het verstrekken van materiële hulp. Nu nog verstrekt zij gelden voor wetenschappelijke onderzoekingen in de onderontwikkelde gebie-den. Sinds 1961 geeft La Poste ten bate van de UNESCO postzegels uit. De zegels zijn op 14 december 2007 uitgegeven. Ontwerp en gravure: Jean-Paul Véret-Lemarinier. Drukvorm: offset.
Coeur
Op de eerste zegel worden twee kussende monden afgebeeld; op de tweede zegel een plantje met hartvormige bloemetjes. Elk jaar geeft La Poste, met het oog op Saint Valentin, hartvormige zegels uit. Na Yves Saint Laurent in 2000, Christian Lacroix in 2001, Yann Arthus-Bertrand in 2002, Torrente in 2003, Karl Lagerfeld in opdracht van Chanel in 2004, Cacharel in 2005, Stéphane Rolland in opdracht van Jean-Louis Scherrer in 2006 en Givenchy in 2007 is het nu Franck Sorbier die de eer te beurt is gevallen om een bijdrage aan dit thema te leveren. Franck Sorbier werd in 1961 in Fréjus (Var) geboren. Hij presenteert in 1987, op vijfentwintigjarige leeftijd, zijn eerste collectie. Sorbier heeft een voorliefde voor fijnzinnigheid en beheerst diverse vreemde talen. Hij is een van de toonaangevende figuren van de Parijse Haute Couture. Sinds 2005 is het modehuis Franck Sorbier een begrip in de modewereld. De zegels zijn op 7 januari 2008 uitgegeven als semi-permanente zegel. De zegel met tariefaanduiding lettre prioritaire 20 g is ook uitgegeven in de vorm van een minifeuille van 5 zegels. Ontwerp: Franck Sorbier. Gravure: Aurélie Baras. Drukvorm: héliogravure.
L’Année du rat nouvel an chinois
Op de zegel wordt een rat afgebeeld. De datum waarop het Chinese nieuwjaar wordt gevierd is elk jaar anders. Het wordt vastgesteld volgens de Chinese maankalender (eerste dag van de eerste maand van de Chinese kalender) en valt dit jaar op 7 februari. Elk jaar is genoemd naar een dier. Na twaalf jaar begint de cyclus opnieuw. Dit jaar is het jaar van de Rat. De rat is het eerste dier in de twaalfjaarlijkse cyclus van de Chinese dierenriem volgens de Chinese kalender. Ratten zouden goed overweg kunnen met apen en draken, maar slecht met paarden. Volgens Chinese folklore zijn mensen die onder dit sterrenbeeld zijn geboren, charmant, economisch, efficiënt, diplomatiek, ondernemend, ambitieus, flexibel, welbespraakt maar ook huichelachtig, laf, opportunistisch, verkwistend en op eigen gewin uit. De zegel is op 28 januari 2008 uitsluitend in de vorm van een bloc van vijf stuks uitgegeven als semi-permanente frankeerzegel. Het tarief van het bloc is 2,70 €. Het ontwerp is van Yifu He. Gravure: Aurélie Baras. Drukvorm: héliogravure.
Les peintres
Op de zegels worden een tiental schilderijen afgebeeld: Le Sermon aux Oi-seaux, La belle Jardinière, L’Eté, La Naissance de Vénus, Port de mer au soleil couchant, Le prêteur et sa femme, Bonaparte, Premier consul franchissement le Grand Saint-Bernard, La Jeune Fille à la perle, L’Infante Marie Marguerite en La Joconde.
Le Sermon aux Oiseaux
(Preek voor de vogels): Dit fresco uit de dertiende eeuw is geschilderd door Giotto di Bondone (1267 -1337). Giotto de Bondone, die gewoonlijk Giotto wordt genoemd, is een Italiaans kunstschilder en architect. Giotto’s werk geldt als een enorme doorbraak en hij wordt wel gezien als de vader van de moderne schilderkunst en de belangrijkste schilder van zijn tijd. Sommigen menen dat de Renaissance met deze Giotto is begonnen. La belle Jardinière (Madonna): Dit schilderij is geschilderd door Raffaello Sanzio (1483 – 1520). Raffaello Sanzio, kortweg Raphaël, is de zoon van een Italiaanse schilder en dichter. Raphaël wordt geboren op Goede Vrijdag 6 april 1483. In 1504 vertrekt hij naar Florence om daar de werken van Leonardo da Vinci en Michelangelo te bestuderen. In de herfst van 1508 krijgt hij van de Paus de opdracht om enkele ruimten van het Vaticaan te decoreren. De eerste ruimte is waarschijnlijk een privé bibliotheek. Aan elk van de vier muren wordt een bepaald thema toegekend: theologie, filosofie, poëzie en rechten. In een tweede ruimte wordt de interventie van God in het menselijk lot door Raffaello in beeld gebracht. De transfiguratie is zijn laatste werk in het Vaticaan. Raphaël stierf onverwacht op Goede Vrijdag 6 april 1520.
L’Eté
(zomer): Giuseppe Arcimboldo (1530-1593) is een Italiaanse kunstschilder uit de Renaissance die vooral bekend werd met portretten die samengesteld zijn uit een groot aantal afbeeldingen van andere voorwerpen. Hij is de uitvinder van het compositieportret. Zijn portretten zijn samengesteld uit bloemen, vruchten, takken en bladeren. Hij bleef tot kort voor zijn dood aan het hof van de Habsburgse keizer werkzaam als schilder, maar ook als architect, ontwerper van bizarre kostuums en decors en als organisator van grote festiviteiten en toernooien. Zijn werk werd in ambachtelijk en kunstzinnig opzicht gewaardeerd en het excentrieke, soms komische aspect vormde een welkome afleiding van de harde politiek van alle dag.
La Naissance de Vénus
de geboorte van Venus): Sandro Botticelli (1455-1510) werd geboren in Florence. Sandro Botticelli is niet eenvoudig in een categorie onder te brengen – deels kan hij gerekend worden tot de late Middeleeuwen en deels tot de vroege Renaissance. Aan het begin van zijn carrière schilderde hij enkele kleine schilderijen die allemaal de elegante en lyrische kleurenpracht hebben van de Boheemse werken van de internationale stijl. Daarna produceerde hij triomfantelijke werken die gesitueerd zijn in fantasiewerelden, zoals De Geboorte van Venus. Ook schilderde Botticelli een serie duistere, intens religieuze werken die dezelfde onheilspellende sfeer oproepen als sommige Duitse expressionisten.
Port de mer au soleil couchant
(zeehaven bij zonsondergang): De naam Claude Lorrain – eigenlijk Claude Gellée – (1609-1682) is ontleend aan zijn geboortestreek Lotharingen. Claude Gellée is een schilder uit de Franse School. Hij heeft circa tweehonderd schilderijen op zijn naam staan.
Le prêteur et sa femme
(de goudweger en zijn vrouw): Quentin Metsys (1466-1530) is een Vlaams kunstschilder. Kunsthistorici zijn het niet eens over de opleiding die Metsys heeft genoten omdat er geen documenten over teruggevonden zijn. Wél is zeker dat Metsys een volleerd schilder was in 1491 toen hij werd opgenomen in de registers van het St. Lucasgilde van Antwerpen als vrijmeester. Quentin Metsys schilderde veelal religieuze werken. Zijn creaties munten vooral uit in kleurgebruik en uitgebalanceerde composities. Hij wordt beschouwd als de eerste grote schilder van de Antwerpse school.
Bonaparte
Premier consul franchissement le Grand Saint-Bernard (Napoleon steekt de Grote Sint Bernardpas over): Jacques-Louis David (1748-1825) is een Franse kunstschilder. David schilderde in de neoklassieke stijl. Waarbij hij zijn onderwerpen vooral uit klassieke bronnen haalde. Zijn opleiding heeft hij deels in Italië genoten, waar hij kennis maakte met de klassieke schrijvers en met de kunst uit de renaissance. David was actief betrokken bij de Franse revolutie. Een van zijn beroemdste schilderijen is “De vermoorde Marat in zijn bad” uit 1793. Van 1799 tot 1815 was hij schilder in dienst van Napoleon, waarbij hij het leven van de dictator vastlegde in werken zoals “De kroning van Napoleon en Josephine”.
La Jeune Fille à la perle
(Het meisje met de parel): Bij wie Johannes Vermeer (1632-1675) in de leer ging is onduidelijk. Omdat zijn vroegste werken groot opgezette historiestukken zijn – een genre dat in die tijd veel hoger in aanzien stond dan portretten en landschappen – lijkt het waarschijnlijk dat hij werd opgeleid door een schilder van dergelijk werk. Vermoedelijk maakte Vermeer in totaal zo’n vijfenveertig schilderijen, waarvan er vierendertig bewaard zijn gebleven. Dit betekent dat hij twee à drie doeken per jaar schilderde, wat uitzonderlijk weinig is. Waarschijnlijk werkte hij voornamelijk in opdracht.
L’Infante Marie Marguerite
(Portret van Marie Margarethe): Vélasquez, Diego Rodriguez da Sliva y (1599-1660) was een Spaanse kunstschilder die werkte aan het hof van Koning Filips IV waar hij vele portretten van de Koninklijke familie maakte. Vélasques interesseert zich voor alle facetten van het bestaan: voor het licht dat op een kruik, een stuk stof of een karaf met water valt, voor kleurnuances en schaduwen, maar vooral voor de blik in de ogen van mensen, voor kleine trekjes rond hun mond en voor de lijnen in hun gezicht.
La Joconde
(De Mona Lisa): Leonardo da Vinci (1452-1519) is een beroemde Italiaanse architect, uitvinder, ingenieur, filosoof, sterrenkundige, natuurkundige, scheikundige, beeldhouwer, schrijver, schilder en componist uit de Renaissance. Leonardo da Vinci begint als leerling schilder bij Andrea del Verrocchio en later wordt hij onafhankelijk schilder. Van 1482 tot 1499 werkt hij voor de Hertog van Milaan. Toen de Fransen Milaan bezetten keerde hij terug naar Florence, waar hij ging werken als militair architect en ingenieur. In 1516 ging Leonardo werken voor koning Frans I van Frankrijk in het kasteel van Amboise. Leonardo is beroemd vanwege schilderwerken als de Mona Lisa en de muurschildering “Laatste Avondmaal”. Slechts zeventien van zijn doeken zijn bewaard gebleven. De tien zegels zijn uitsluitend in de vorm van een carnet op 28 januari 2008. uitgegeven als semipermanente zegels. Het tarief van het carnet is 5,40 €. Ontwerp en gravure: Patte & Besset. Drukvorm: offset.
Stade de France
Op de zegel wordt het Stade de France afgebeeld. Het Stade de France is een stadion dichtbij Parijs, in de voorstad Saint-Denis. Het wordt gebruikt voor tal van sportmanifestaties zoals voetbal, rugby, atletiek en voor openluchtmanifestaties. Het bevat 80.000 overdekte zitplaatsen. Het werd officieel geopend met een voetbalwedstrijd op 28 januari 1998, waarbij tussen Frankrijk en Spanje een openingswedstrijd gespeeld werd die Frankrijk met 1-0 won. Vier architecten (Macary, Zubléna, Regembal en Costantini) werkten aan de realisatie van het stadion. Het 14.000 ton wegend dak hangt op 40 meter hoogte. Het is mogelijk om de onderste tribune, met een capaciteit van 25.000 zitplaatsen, 15 meter te verplaatsen zodat het stadion veranderd kan worden in een Olympisch Stadion. De zegel is op 29 januari 2008 uitgegeven als herinneringszegel. Ontwerp en gravure: Comquest. Drukvorm: héliogravure.
Vendome
Op de zegel wordt Vendôme met de machtige toren van de Abbey de la Trinité afgebeeld. Vendôme (Loir-et-Cher) ligt aan de Loir, een zijrivier van de Sarthe. Het is een van de schilderachtigste stadjes van Frankrijk en is gebouwd op een aantal eilandjes. De zeer oude stad begon zich na de stichting van de Abbey de la Trinité in de 11de eeuw te ontwikkelen. Dit pronkjuweel is in 1034 gesticht door Geoffroy Martel. De uitbundig versierde gevel is een creatie van Jean de Beauce, die ook de Oude klokkentoren van Notre-Dame in Chartres ontwierp. De kerk staat naast een 12de eeuwse romaanse klokkentoren met een meer dan 80 m hoge spits. De zegel is op 4 februari 2008 uitgegeven in het thema “toerisme. Ontwerp en gravure: Yves Beaujard. Drukvorm: taille-douce.
Abd el-Kader
Op de zegel wordt een portret van Abd el-Kader afgebeeld. Abd el-Kader werd op 6 september 1808 in Guetna bij Mascara geboren. Hij kreeg les in de Koran en volgde een opleiding in de theologie en in het Ara-bisch. Hij verdiepte zich ook in de filosofie. In 1825 ging hij met zijn vader op bedevaart naar Mekka. Abd el-Kader ging ook naar Damascus, waar hij de graven van vooraanstaande Islamitische geestelijken en voormannen be-zocht. Kort na zijn terugkeer in Algerije vielen de Fransen Algerije binnen om het tot een kolonie te maken. Abd el-Kader verzette zich tegen de Franse aanwezigheid en zette een guerrillaleger op. In 1932 begon hij een guerrilla tegen de Franse bezetter. De Fransen versloegen de legers van Abd el-Kader en op 21 december 1847 gaf hij zich over aan de gouverneur generaal van Algerije, onder de voorwaarde dat hij zich mocht vestigen in Alexandrië of Akko. De Fransen hielden hun woord niet en Abd el– Kader werd gevangen gezet in Toulon en later in Pau. In 1848 werd hij overgebracht naar het Kasteel van Amboise. In oktober 1852 werd hij, op voorwaarde niet meer voor onrust te zullen zorgen in Algerije, door keizer Napoleon III vrijgelaten. Abd el-Kader wijdde zich aan het schrijven van gedichten en aan filosofie. In juli 1860 redden Abd el-Kader en zijn lijfwachten het leven van vele christenen in hun strijd met de moslims. Door zijn nobele optreden verkreeg hij van Napoleon III het Grootkruis van het Légion d’honneur. Abd el-Kader overleed op 26 mei 1883 in Damascus. De zegel is op 21 februari 2008 uitgegeven in het thema “beroemde personen” ter gelegenheid van de tweehonderdste geboortedag van Abd el-Kader. Ontwerp en gravure: Yves Beaujard. Drukvorm: taille-douce.
Tarieven
Let op: per 1 maart 2008 zijn de volgende nieuwe tarieven van kracht:
- 0,50 € – ÉCOPLI tot 20 gram in het binnenland en naar DOM-TOM
- 0,55 € – brief tot 20 gram in het binnenland en naar DOM-TOM
- 0,65 € – brief tot 20 gram naar landen behorend tot Zone 1 (Europese Unie en Zwitserland)
- 0,72 € – ÉCOPLI van 20 tot 50 gram in het binnenland
- 0,85 € – brief tot 20 gram naar landen behorend tot Zone 2 (rest van de wereld)
- 0,87 € – ÉCOPLI van 50 tot 100 gram in het binnenland
- 0,88 € – brief van 20 tot 50 gram in het binnenland
- 1,25 € – brief tot 50 gram naar landen behorend tot Zone 1
- 1,33 € – brief van 50 tot 100 gram in het binnenland
- 1,50 € – brief tot 100 gram naar landen behorend tot Zone 1
- 1,64 € – ÉCOPLI van 100 tot 250 gram in het binnenland
- 1,70 € – brief tot 50 gram naar landen behorend tot Zone 2 (rest van de wereld)
- 2,18 € – brief van 100 tot 250 gram in het binnenland
- 2,30 € – brief tot 100 gram naar landen behorend tot Zone 2 (rest van de wereld)
- 2,97 € – brief van 500 tot 1000 gram in het binnenland
- 4,00 € – brief tot 250 gram naar landen behorend tot Zone 1
- 5,50 € – brief tot 250 gram naar landen behorend tot Zone 2 (rest van de wereld)
- 6,00 € – brief tot 500 gram naar landen behorend tot Zone 1
- 7,20 € – brief tot 500 gram naar landen behorend tot Zone 2 (rest van de wereld)
- De te onderscheiden zones zijn:
- France métropolitaine (incl. Monaco en Andorra)
- DOM = départements d’Outre Mer (Guadeloupe, Martinique, Guyane, Réunion)
- TOM = Territoires d’Outre Mer (St Pierre et Miquelon, Mayotte, Nouvelle Calédonie, Wallis et Futuna, Polynésie, TAAF)
- Zone 1 = Europese Unie + Zwitserland (inclusief San Marino, Liechtenstein en Vaticaan): België, Bulgarije, Cyprus, Denemarken, Duitsland, Engeland, Estland, Finland, Griekenland, Hongarije, Ierland, Italië, Letland, Litouwen, Luxemburg, Madera, Malta, Nederland, Oostenrijk, Polen, Portugal, Roemenië, Slowakije, Tsjechië, Spanje, Zweden, Zwitserland
- Zone 2 = Rest van de wereld: Landen van Europa buiten de Europese Unie en Zwitserland, Afrika, Amerika, Azië en Oceanië