Marianne Bulletin 150 – september 2006
Artikelen:
Een verkeersongeluk in 1840 – Machiel van der Velden
In Relais het blad van het Franse postmuseum stond in een nummer van 1983 een aardig artikeltje over een verkeersongeluk. Wat was namelijk het geval? Marie-Christine, de koningin van Spanje was op 19 november 1840 op weg naar Parijs om daar een bezoek te brengen aan koning Louis-Philippe. De stoet reiswagens was juist Roanne gepasseerd en verzeilde bij La Pacaudiere, op wat nu de N 7 heet in dichte mist. Plotseling moest het eerste rijtuig uitwijken voor een tegenligger. Helaas werd daarbij een grote steen geraakt, het tuig schoot los en het voertuig kantelde. De achteropkomende rijtuigen konden niet meer remmen en het werd een heuse kettingbotsing met een kluwen van paarden, mensen en koetsen. Gevolgen: één paard moest worden afgemaakt, de klompen van een postiljon waren kapot en een andere postiljon had een ontzette schouder waardoor hij twee weken niet in staat was te werken. De posterijen waren niet bereid de schade te vergoeden, maar de koningin van Spanje was zo vriendelijk de kosten op zich te nemen.
Het aardigste is echter het officiële rapport, dat opgemaakt is en dat vermeldt, dat de oorzaak van deze kettingbotsing lag in het feit, dat men bij dichte mist te snel had gereden en te weinig afstand had gehouden. Gelukkig hebben we na 1840 veel bijgeleerd!
Terug naar boven
Een bijzonder punt – Rob Frieke
Mijn fietstocht vanaf Arcachon naar het Noorden –parallel aan de duinenkust van de Atlantische Oceaan- ging grotendeels over een halve meter breed betonnen pad (“piste cyclable”) aangelegd door de Duitse bezetter. Uiteindelijk komt dit uit op de “Pointe de Grave”, een soort schiereiland van ongeveer 15 vierkante kilometer. Een strategisch gebied, want het beheerst de ingang van de Gironde vanuit de Atlantische Oceaan, met andere woorden de toegang tot de grote haven van Bordeaux. Uit de kust ligt een eiland waarop een vuurtoren is opgesteld: de “Phare de Cordouan”.
Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog wilde Hitler dit gebied niet prijsgeven aan de geallieerden; hier is gevochten van 20 juni ’44 tot 20 april ’45, met verlies van vele honderden mensenlevens aan beide zijden. Het gebied is nog steeds bezaaid met vele bunkers.
Het gebied had echter al een oorlogsgeschiedenis. De “Pointe de Grave” was het gebied waar in 1917 de Amerikanen aan land kwamen om het Franse leger te helpen, teneinde de Eerste Wereldoorlog victorieus te beeindigen.
Uit dankbaarheid voor deze hulp richtten de Fransen in 1938 een monument op (zie afb.). De Duitse bezetter vernietigde dit monument in de Tweede Wereldoorlog, en daarna is het weer opgebouwd, in 1987 ter herdenking van de gebeurtenissen zeventig jaar eerder..
Kortom een gebied dat veel historie in zich verbergt. Zeer terecht heeft de Franse PTT ooit enige aandacht aan het Amerikaanse monument besteed.
Terug naar boven
Uit de tijdschriften – Hans Gabriëls
In het jaar 1790 onderging Frankrijk een grote, nieuwe geografische indeling en werd het land verdeeld in 83 departementen die in alfabetische volgorde werden genummerd. Die nummering bestaat nog steeds maar in de loop der tijden moest die wel worden aangepast, omdat bv.departementen werden gesplitst of omdat gebieden aan het Franse rijk werden toegevoegd of dat veroverde gebieden weer verloren gingen. Voor stempelverzamelaars is dat wel eens verwarrend en in antwoord op een vraag van een lezer brengt Timbres Magazine in het aprilnummer nog eens een lijst van de 83 oorspronkelijke nummers.
Al meer dan 215 jaar zijn die departementsnummers in de poststempels al oud, maar altijd weer is er voor de verzamelaars wat nieuws te melden. Zo meldt Les Feuilles Marcophiles van maart dat er proeven worden genomen met machinestempels die wel het departementsnummer bevatten, maar niet meer de naam van het departement. In plaats daarvan staat nu onderin het rondstempel de landsnaam “FRANCE”.
In het meinummer van Timbres staat een aardig artikel over de rozenteelt in de regio Lyon. De teler van die bloemen, Pernet-Ducher heeft vanaf het midden van de jaren dertig van de vorige eeuw reclame gemaakt voor zijn product op de omslagen van de carnets.
Om te beginnen boekjes met zegels van 50 c. type Paix, maar ook Semeuses en zegels van het type Muller en Gandon komen met reclames voor rozen voor. Die zijn soms ook van de concurrentie uit Orléans.
In hetzelfde blad ook een artikel over een Frans overzees gebied, dat vrijwel onbekend is. In Frans Centraal-Afrika hadden verschillende gebieden zich aangesloten bij de Vrije Fransen van De Gaulle onder leiding van generaal Leclerc. Zij begonnen een veldtocht tegen de Italianen in het Zuiden van Lybie en bezetten het gebied van Fezzan.
Dat zou tot 1956 onder Frans bestuur blijven waarna het aan het inmiddels onafhankelijk geworden Libië werd overgedragen. Van 1943 tot die overdracht had Fezzan door de Franse post uitgegeven zegels.
Het meinummer van de Echo bevat een beknopte filatelistische geschiedenis van Algerije. Dat gebied werd vanaf 1830 door de Fransen op Turkije veroverd en in drie departementen, Algiers, Oran en Constantine verdeeld, maar pas in 1924 kreeg het gebied eigen postzegels. Aanvankelijk Franse zegels met opdruk; vanaf 1926 eigen zegels, totdat in 1962 het land een onafhankelijke republiek werd. In de periode van Frans bestuur werden 353 frankeerzegels en de nodige préoblitérés, luchtpostzegels en port- en dienstzegels uitgegeven.
Het invoeren van de eerste Franse postzegel, de 20 c.Céres zwart in 1849 betekende een hele ommekeer voor de gebruikers van de post, al was het alleen maar omdat er nog zoveel verschillende tarieven bestonden. Ook na de verhoging tot 25 c voor de enkelvoudige brief in 1850, bleef het porto voor soldaten en onderofficieren b.v. op 20 c. bestaan. Daarover een lezenswaardig artikel in Timbres van juni.
Terug naar boven
Een aardige vondst wellicht….?? – Laurens Messelaar
Ik pleeg vrij regelmatig diverse sites door te zoeken op het internet, op zoek naar filatelisch materiaal. Het meeste wat aangeboden wordt is zelden interessant, maar soms kom je onverwachts toch aardige dingen tegen zeer acceptabele prijzen.
Onlangs kwam ik een merkwaardig “blokje” tegen, waarvan ik weliswaar geen idee had dat het bestond en ik kon zo gauw ook niets vinden in de literatuur. Toch maar gekocht, want alles wat te maken heeft met zegels van het type Sage wekt bij mij een blinde verzamelwoede op. Zie bovenstaande afbeelding.
Nadat ik het stuk ontvangen had, toch maar weer gaan proberen uit te zoeken wat, hoe en waar en zo. Uiteindelijk kwam ik weer terecht bij het boekje van Storch/Françon (Storch/Françon Histoire des
timbres-poste au type Sage, 1980). In 1900 verschijnen de laatste zegels van het type Sage. Al in 1894 werd besloten dat er nieuwe emissies moesten komen en werd o.a. een wedstrijd uitgeschreven voor nieuwe ontwerpen, wat uiteindelijk geleid heeft tot de emissie van de zegels type Blanc en Mouchon.
In het laatste hoofdstuk wijden de schrijvers aandacht aan bijzondere uitgaven, proeven, postwaardestukken die nog na 1900 zijn verschenen. Zo is er in 1903 een voorstel gedaan door de Franse senaat om een zegel van het type Sage uit te geven, met een strookje “Ne pas livrer le dimanche”, mede als voorbeeld daarvoor dienden de bekende Belgische zegels daarvoor. Een proef werd gemaakt, maar het is nooit tot een uitgave gekomen. Ook in dit hoofdstuk vond ik het antwoord op mijn zoektochtje.
Cees van Rantwijk is zo vriendelijk geweest mij een feilloze vertaling te bezorgen van bovenstaande tekst.
Het type Sage heeft door haar duurzaamheid ook de aandacht getrokken van de particuliere ondernemingen: van het (buitenlandse) fabrieksmerk tot kinderspelen, d.m.v. van de illustraties en … spotprenten. Onder dit alles heeft zich er één onderscheiden met meer filatelistische betekenis dan de vele andere. Het is een Sage vignet van 5 francs gedrukt in violet of in lilas op een lijngetand velletje, tot stand gekomen onder het voorzitterschap van M. Freydier, ter herdenking van de filatelistische tentoonstelling die in Montpellier werd gehouden van 27 tot 30 mei 1939. Hoewel de afdruk is gemaakt d.m.v. fotogravure, op papier dat in het geheel niet is wat het zou moeten zijn, hoewel het aan de achterkant het merkteken “facsimilé” heeft en hoewel het aan de voorkant is gestempeld, is het de filatelistische vereniging van Montpellier verboden dit vignet te verspreiden alsof het gaat om een vervalsing ten nadele van La Poste.
Kortom, de conclusie moet toch zijn dat er sprake is een aardige vondst.
Niet echt bel
angrijk, maar ik ben toch eigenlijk wel nieuwsgierig wat voor waarde je zou moeten toekennen aan een dergelijk stuk. Wellicht kan een van de leden daar antwoord op geven?
Toch is het merkwaardig dat La Poste de distributie van dit velletje verbood. Ik heb onlangs ook via internet voor het enorme bedrag van € 2,00 het volgende stukje bemachtigd:
Een Émission souvenir van de “Société philatelique de Saint-Maur et Joinville” en die toch wel erg veel overeenkomst vertoont met het blokje nr.1 uit 1925. Je kunt je afvragen waarom dit dan wél mocht?
Terug naar boven
Gezocht – Laurens Messelaar
Beste medeverzamelaars, in mijn speurtocht naar mijn eeuwige liefde,postzegels en postwaarde stukken van het type Sage wil ik graag proberen enveloppen, carte postales etc. met zegels nr 89 (0,10 centiemes zwart op lilas type II) of voorgedrukte exemplaren met duidelijk leesbare stempels van alle 107 postkantoren te Parijs uit de periode 1876-1900 bij elkaar te krijgen. Waarschijnlijk een onmogelijke doelstelling maar ach… Een lijst van deze postkantoren is overigens te vinden op http://www.i-net.fr/marcophilie/x-1876-i.html.
Met vriendelijke groet Laurens Messelaar Koetsierbaan 383 1315 SX Almere
Cameroun (4) – Frits Bakker
Speciale opdrukken gedurende de Tweede Wereldoorlog
*Cameroun Francais 27.8.40 (Yv. 202-232) Nadat Cameroun zich op 27 augustus 1940 had aangesloten bij de Vrije Fransen van Charles de Gaulle, gaf de gouverneur, kolonel Leclerc, opdracht de vooroorlogse zegels te voorzien van deze opdruk teneinde het chronisch geldtekort te bestrijden.
*Oeuvres de Guerre (Yv. 233-235) Op initiatief van de nieuwe gouverneur-generaal van Equatoriaal Afrika, Felix Eboué, werden deze drie zegels voorzien van een toeslag van resp. 2, 3 en 5 F.
*Spitfire (236-239) Dit type vliegtuig, waarvan de letterlijke vertaling “vuurspuwer” is, was totaal onbekend in Afrika. Om de Britse Royal Air Force bij te staan in hun strijd tegen de Duitse Messerschmidt was één van de wensen van De Gaulle: een eigen luchtmacht.
*Valmy (240-244) In 1792 versloegen enkele Franse troepen, ondanks hun slechte uitrusting, het sterke Pruisische leger. Een voortijdig Koufra (zie Tchad au Rhin), maar dan wel 151 jaar eerder.
*Spitfire + Général de Gaulle (245-246) Een vervolg op de eerdere, succesvolle, opdruk “Spitfire”.
*Ambulance Laquintinie (247-248) Na eerst in Koufra werkzaam te zijn geweest kwam de jonge militaire arts Laquintinie, lijdend aan malaria op verzoek van Leclerc, naar Yaoundé/Cameroun. Hij arriveerde daar op 4 maart 1941. Zijn collega artsen constateerden echter dat hij niet alleen malaria had, maar dat hij een besmetting had opgelopen tijdens de, in erbarmelijke omstandigheden, uitgevoerde operaties. Hij overleed de volgende dag. De toeslag op de zegels zou worden besteed aan de aanschaf van ambulances.
* Du Tchad au Rhin (Yvert P.A 32- 37) In 1940 is het de Franse generaal Philippe Matte Leclerc gelukt Cameroun en l’Afrique Equatoriale over te halen zich aan te sluiten bij de Vrije Fransen. Vanuit Tchad start hij daarop in 1941 zijn campagne: du Tchad au Rhin, waarbij hij eerst de oase van Koufra op de Italianen veroverde en daarna overstak naar het Europese vasteland om mee te strijden voor de bevrijding van Frankrijk, de Elzas en Lotharingen.
vertrek uit Tchad verovering Koufra strijd Marethlinie
landing Normandië intocht Parijs gevechten bij Straatsburg
Autonoom Bestuur
Sinds 1919 was Cameroun onder Frans bestuur.
Op 16 apri1 1957 werden,via een decreet van het Franse gouvernement, nieuwe regels voor Cameroun van kracht.
Een Gouvernement werd gecreëerd en het staatsburgerschap van de bevolking erkend. Cameroun koos zijn nationale emblemen: een vlag, een volkslied en een devies: Vrede, Werk, Vaderland.
Het Zuidelijk gedeelte (eerst Duits) sloot zich in 1958 aan bij de Communauté en trad toe tot de Onafhankelijkheid in 1960. De Soedannegers en muzelmannen, onder Brits bestuur stemden per referendum voor aansluiting bij de Nigeriaanse buurman. De Bantoenegers, grotendeels christelijk, stemden voor opname in het nieuwe Cameroun.
Onafhankelijkbeid
Gedurende de bijeenkomst op 12 juni 1958 kiest de Camerounse Wetgevende Assemblee voor een complete autonomie en vraagt de onafhankelijkheid per 1 januari 1960 aan. In oktober 1959 bereikt men hierover een akkoord met Frankrijk.
Proclamatie van de Onafhankelijkheid
Met de aangrijpende en emotionele woorden: “Bevolking van Cameroun,wij zijn vrij en onafhankelijk”, begint de officiële proclamatie.
Na de onafhankelijkheid resteerde een tweede nationaal doel: de hereniging.
Een meerderheid van het zuid-westelijk Cameroun vroeg om aansluiting bij oostelijk Cameroun. Om deze wens van het volk om te zetten in een concrete beslissing werd van 17 tot 21 juli 1961 een conferentie in Foumban gehouden.
Deze conferentie resulteerde, per 1 september 1961, in een toestemming tot de constitutie voor de instelling van een Federatie van de twee staten. Op 1 october 1961 ontstond de Federale Republiek van Cameroun.
De dag van de postzegel in Frankrijk – vervolg – Machiel van der Velden
Nadat de heer De Vries in 1968 zijn artikel schreef, zijn er in Frankrijk nog vele dagen van de postzegel gevierd. In het volgende overzicht heb ik mede gebruik gemaakt van een artikel, dat Rob Fortuin mij bezorgde, een overdruk uit De Gazette van onze zuiderburen.
Er waren voor 1968 reeds enkele postzegels verschenen met afbeeldingen van postbodes (in 1950, 1961, 1962 en 1964). Deze reeks waarop men verschillende uniformen kan bewonderen werd voortgezet met de zegels van 1967, 1968, 1970 en 1972. In de bibliotheek in Baarn bevindt zich een prachtig boek Le Facteur e
t ses metamorphoses met talloze afbeeldingen van Franse postbodes door de eeuwen heen. U hoeft niet perse Frans te kunnen lezen om van dat boek te genieten, want het is vooral een kijkboek. En een paar van de hierboven genoemde zegels vindt u daar in het groot terug.
De zegel van 1969 geeft een afbeelding van een merkwaardig rijtuig, een omnibus die alleen gebruikt werd voor het vervoer van postbodes, een vroege vorm van een bedrijfsbusje.
1971 toont de uitreiking van de post aan het front tijdens de Eerste Wereldoorlog. De post komt immers overal. Het is trouwens een boeiende bezigheid om militaire post te verzamelen. In de eerste plaats bestaan er in Frankrijk aparte zegels voor militaire post, de F.M.-opdrukken, maar er zijn ook een eindeloze hoeveelheid stempels “Postes aux armées”. Aan de gebruikte nummers kan men zien waar een brief vandaan komt. Uiteraard dient u de stempels op brief te verzamelen. Wellicht een idee? Er zijn, alweer in Baarn, boeken waarin al die militaire stempels staan afgebeeld. o.a. de boekjes van C. Deloste, Histoire postale et militaire….. Er bestaat een indrukwekkende hoeveelheid stempels en het aardige is, dat handelaren natuurlijk geen tijd hebben om alle nummers op te zoeken, zodat gangbaar en zeldzaam vaak voor een soort eenheidsprijs wordt aangeboden.
In 1986 startte men met een reeks zegels met afbeeldingen van postrijtuigen of juister gezegd, rijtuigen die mede gebruikt werden voor postvervoer. (1973, 1986, 1987, 1988 en 1989) 
De diligence en de berliner zijn daarvan de bekendste geweest. Het wordt misschien vervelend, maar al weer in Baarn is nog een kijkboek, dit maal over de ontwikkeling van het postvervoer, waarin deze rijtuigen staan afgebeeld. Au temps des malles-postes et des diligences (P. Charbon)
In 1974 kwam er een zegel met een symbolische voorstelling van een postsorteercentrum. 
Helaas is het voor een landelijke vereniging niet mogelijk om eens een excursie naar zo’n sorteercentrum te organiseren, maar probeert u eens met uw plaatselijke vereniging bij zo’n centrum op bezoek te gaan. Een indrukwekkende belevenis. De prachtige penning op de zegel van 1975 sierde een postbodepak en hoort dus thuis bij de reeks met uniformen.
1976 besteedde aandacht aan de honderdste verjaardag van het type Sage. 
Zoals u zich wellicht herinnert, heeft ons lid Laurens Messelaar een paar jaar geleden een studie geschreven over de postwaardestukken van het type Sage. In dit nummer kunt u lezen, dat het laatste woord over Sage nog steeds niet is gezegd. (En er is nog een artikel van hem in portefeuille.)
Hoewel de zegel van 1978 de banale handeling van het legen van een brievenbus weergeeft, moet gezegd worden, dat de afgebeelde brievenbus zo indrukwekkend is, dat het een prachtige postzegel is geworden.
Op de zegel van 1979 heeft men mijns inziens wat te veel willen weergeven. Het hoofdpostkantoor van Parijs, afgebeeld op een gefrankeerde briefkaart en dat weer op de paar vierkante centimeters van een postzegel.
In 1980 startte een reeks, ditmaal in een groter formaat met afbeeldingen van schilderijen, die een brieflezende of briefschrijvende persoon weergeven. (1980 t/m 1984) Het zijn niet de eersten de besten die dit gegeven hebben verbeeld: De Goya, Picasso, Rembrandt.
In 1985 verscheen een heel duidelijke afbeelding van een Daguin-stempelmachine. 
In de verzamelbundel voor het 20-jarig bestaan van onze vereniging heeft ons lid Egmond van Rijn een prachtig artikel over de Daguin-stempels geschreven. Als u de bundel niet zelf in bezit hebt, dan …nee, ik zeg het niet meer.
Vanaf 1987 wordt voor de Dag van de Postzegel naast de velzegel ook een postzegelboekje uitgegeven met een iets andere kleurstelling. 
In de jaren 1990, 1991 en 1992 verschijnen drie zegels van de ontwerper P. Cambolin. Zelf vind ik ze niet de fraaiste zegels voor de dag van de Postzegel, maar daar kan ieder anders over denken.
1993 geeft de postbode op het fraaie affiche voor de film van Jacues Tati Jour de fête.
In 1994 is er weer iets nieuws. Voortaan verschijnt er in het postzegelboekje ook een zegel zonder toeslag, zodat het mogelijk is paren te verzamelen: een zegel met en een zegel zonder toeslag. Als onderwerp worden zegels uit het verleden gebruikt, soms de zegel met een extra tekst, soms met een uitvergroot gedeelte van het oorspronkelijke ontwerp.
Achtereenvolgens verschijnen de Marianne van Dulac, de Marianne van Gandon, de Semeuse (zie daarvoor de artikelenreeks van ons vroegere lid Rijkschroeff), Mouchon Blanc en Cérès.
(Bij de oorspronkelijke Mouchon spraken de Fransen schande van deze lelijke zegel). Van al deze zegels zou u een speciaalstudie kunnen maken.
In 1999 start de serie met de striphelden, maar als u De dag van de postzegel apart verzamelt, dan kunt u in 2000 stoppen, want voortaan heet de uitgave Het feest van de postzegel, waarmee onze hobby toch maar prachtig gekarakteriseerd wordt.
Terug naar boven
Het hoe en waarom van moderne Franse postzegels – Cees van Rantwijk
PORTRAITS DE RÉGIONS: LA FRANCE À VIVRE
Op de tien zegels van de zevende emissie vervolgt La Poste haar missie om aandacht voor de typische Franse culinaire en culturele aangelegenheden te vragen. La mirabelle, het gele fruit, is het goud van Lotharingen. Les marais salants, de zoutpannen langs de Atlantische kust is de plaats waar het witte goud wordt gevonden. Le beurre: Frankrijk is sinds lange tijd de grootste producent van koeienmelk. Le roquefort: zowel de naam van een stad als van de kaas. L’huile d’olive: olijfolie, een zeer oude Provençaalse traditie. Le carnaval: het populaire feest van Martinique. Les vendanges: de druivenpluk duurt maar enkele dagen maar is wel bepalend voor de kwaliteit van de wijn. Le café: koffie, de nationale drank die veel wordt gedronken in restaurants waar de politiek wordt besproken. La transhumance: het feest van Saint Remy de Provence ter gelegenheid van het naar de wei brengen van de schapen is zonder twijfel het beroemdste feest van Zuid-Frankrijk en les hortillonnages: een netwerk van slootjes en kanaaltjes in de buurt van Amiens.
De tien zegels zijn uitsluitend in de vorm van een bloc op 27 maart 2006 uitgegeven in het thema “erfgoed en tradities van Frankrijk”. Het tarief per zegel is 0,53 €.
Ontwerp en gravure: Bruno Ghiringhelli. Drukvorm: héliogravure.
YVOIRE
Op de zegel wordt Yvoire afgebeeld. Yvoire (Haute-Savoie) is een dorpje aan de oever van het meer van Genève. Het kasteel is omgeven door een muur uit de 14de eeuw. De donjon dateert uit dezelfde tijd. De kerk stamt uit de 13de en de 17de eeuw. Opgravingen tonen aan dat hier al in de Romeinse tijd mensen rondzwierven.
De zegel is op 27 maart 2006 uitgegeven in het thema “toerisme”. Het tarief per zegel is 0,53 €.
Ontwerp en gravure: Louis Briat. Drukvorm: héliogravure.
DIJON
Op de zegel wordt de Mozesput en de kathedraal Saint-Bénigne afgebeeld. Dijon (Côte-d’Or) is ontstaan uit het Romeinse Castellum Divio. Het is een vesting omsloten door heel sterke muren midden in een lieflijke vlakte. De Mozesput is gebeeldhouwd door Claus Sluter. De zeshoekige sokkel is versierd met schitterende expressieve profeten: Mozes, David, Jeremias, Zacharias, Daniël en Jesaja. De kathedraal Saint-Bénigne, waaraan eind 13de eeuw werd begonnen, is gotisch, maar onder het overdekte voorportaal is nog het romaanse, 12de eeuwse portaal te zien. Het jongste deel van de kerk is de groene, neogotische, ruim 90 m hoge torenspits. Deze is, evenals de felgekleurde geglazuurde dakpannen, 19de eeuws. Hij dateert uit 1896.
De zegel is op 10 april 2006. uitgegeven ter gelegenheid van de Salon philatélique de printemps 2006.
Ontwerp en gravure: Claude Andréotto. Drukvorm: taille-douce.
PAUL CÉZANNE
Op de zegel wordt “Les Baigneuses” afgebeeld. Paul Cézanne, een Franse schilder, werd in Aix-en-Provence geboren op 19 januari 1839. In zijn jeugd beoefent hij uit liefhebberij de tekenkunst en hij wil dit ook tot een levenstaak verheffen. De schilderkunst leert Cézanne in Parijs van o.a. August Renoir, Claude Monet, Alfred Sisley en Camille Sissarro. Na 1863 woonde hij afwisselend in Parijs en Aix-en-Provence. In 1897 vestigde Cézanne zich permanent in Aix-en-Provence. Deze periode wordt gekenmerkt door een lichtere verfstijl. De laatste zeven jaar van zijn leven werkte Cézanne aan drie grote doeken met baadsters: de Barnes collectie, Londen en Philadelphia. Cézanne overleed in Aix-en-Provence op 22 oktober 1906. Hij schijnt een norse, egocentrische persoon met weinig vrienden te zijn geweest.
De zegel is op 10 april 2006 uitgegeven in het thema “kunst”.
Ontwerp en gravure: Michel Durand-Mégret. Drukvorm: héliogravure.
JARDINS DE FRANCE
Op de zegels wordt het Parc de la Vallée aux Loups met het huis van Châteaubriand en de tuin van Albert Kahn met de beroemde Rode Brug afgebeeld. Dit bloc is gewijd aan twee tuinen gelegen in de Hauts-de Seine. Het Parc de la Vallée-aux-Loups is gelegen tussen de plaatsen Châtenay-Malabry en Le Plessis-Robinson. Het park ligt in een natuurlijke omgeving. De bomentuin is 13,5 hectares groot. Het in het park gelegen huis dat werd bewoond door François René de Chateaubriand is volgens zijn smaak gedecoreerd en ingericht. De meubels, siervoorwerpen en schilderijen stammen uit de 18de en 19de eeuw. Overal is de aanwezigheid van deze grote figuur voelbaar, maar het park La Vallée-aux-Loups is ook een plaats voor schrijvers en politieke denkers. De Japanse tuin van Albert Kahn (geboren in 1860) dateert uit het begin van de 20ste eeuw. Albert Kahn brengt van zijn studiereizen planten mee die hij plant in de tuin van zijn huis in Boulogne-Billancourt. In de tuin groeien talloze zeldzame kruiden. Op deze wijze geeft hij zijn visie op de wereld weer. Volledig bankroet overleed Albert Kahn in november 1940. Zijn werk wordt tentoongesteld in het naar hem genoemde museum.
De zegels zijn in de vorm van een bloc op 24 april 2006 uitgegeven in het thema “de mooiste tuinen van Frankrijk”. Het tarief is 1,98. €.
Ontwerp en gravure: Michel Bez. Drukvorm: héliogravure.
JEUNES ANIMAUX DOMESTIQUES
Op de zegels worden een viertal jonge huisdieren afgebeeld: een puppy, een kitten, een lammetje en een veulen. Meer dan de helft van de Franse gezinnen bezit een huisdier, meestal een hond (10 miljoen) of een kat (7 miljoen). De meeste Fransen kopen hun huisdier niet, maar krijgen het cadeau van familie of vrienden. De lammetjes en de veulens, symbolen van onschuld, doen ons denken aan de groene weiden. De dierenbescherming is de grootste organisatie die opkomt voor de belangen van alle dieren. Het devies is: respect voor het dier, de natuur, het leven en de mens. De dierenbescherming werkt ook hard aan verbetering van de (Europese) wetgeving en probeert diervriendelijk (koop)gedrag te stimuleren door het zorgen voor de dieren te benadrukken.
De zegels zijn op 24 april 2006 uitgegeven in het thema “natuur”. De zegels zijn ook uitgegeven in de vorm van een speciaal bloc. Het tarief van de zegels is respectievelijk 0,53 €, 0,53 €, 0,82 € en 0,55 €.
Ontwerp: Christian Broutin. Gravure: Jean-Paul Cousin. Drukvorm: héliogravure.
PIERRE BAYLE
Op de zegel wordt een portret van Pierre Bayle afgebeeld. Pierre Bayle, een Frans filosoof, werd in Carlat-le-Comte (Ariège) geboren op 18 november 1647. Hij was de zoon van een Franse hugenootse predikant, maar hij volgde toch een opleiding bij de Jezuïeten in Toulouse. In 1669 bekeerde Bayle zich tot het katholieke geloof, maar al een jaar later was hij weer protestant. Bayle was professor in de filosofie aan de universiteit van Sedan en werd in 1681 aangesteld als professor in de filosofie en geschiedenis aan de universiteit in Rotterdam. Bayle pleitte voor religieuze tolerantie en voor strikte scheiding tussen geloof en wetenschap. Doordat hij in zijn geschriften, naar de mening van de universiteit, te veel afstand nam van religieuze uitgangspunten werd hij in 1693 ontslagen. Als zijn hoofdwerk wordt de “Dictionnaire historique et critique” (1697) beschouwd, die een soort voorloper van de grote “Encyclopedie Française” is geworden. Pierre Bayle overleed in Rotterdam op 28 december 1706.
De zegel is op 2 mei 2006 uitgegeven als herinneringszegel aan de driehonderste sterfdag van Pierre Bayle.
Ontwerp en gravure: Yves Beaujard. Drukvorm: taille-douce.
L’INTÉGRATION
Op de zegel worden twee gezichten in keerdruk met Europese sterren afgebeeld.
Integratie is het proces waarbij verschillende componenten samensmelten tot een geheel. Integratie is een veel gebruikte term in de politiek om de samensmelting van meerdere bevolkingsgroepen in de maatschappij aan te duiden. Een kenmerk is dat beide groepen aanpassingen maken. Als we de term integratie gebruiken bedoelen we vaak de voortdurende adoptie van standaards van het gastland. Dit onontkoombare proces vindt plaats in de immigrantenfamilies als uitvloeisel van de leerplicht en maatschappelijk werk. Frankrijk heeft op dit gebied een traditie. Met de uitbreiding van de Europese Unie is integratie niet langer een nationaal vraagstuk, maar een vraagstuk voor heel Europa.
De zegel is op 2 mei 2006. uitgegeven als Europazegel.
Ontwerp en gravure: Bruno Ghinringhelli. Drukvorm: héliogravure.
MÉMOIRES DE L’ESCLAVAGE ET DE SON ABOLITION
Op de zegel wordt een man met een hoed aan een ketting afgebeeld. President Jaques Chirac ontving op 30 januari 2006 de leden van de Commissie ter herinnering aan de slavernij, die wordt voorgezeten door Mevr. Maryse Condé. Hij bekrachtigde hiermee de wet Taubira die op 10 mei 2001 werd aangenomen (Art. 1. De Franse republiek erkent slavenhandel enerzijds en slavernij anderzijds als zijnde een misdaad tegen de menselijkheid. Art. 4. In Europees Frankrijk is de datum van de jaarlijkse herdenking van het afschaffen van de slavernij door de regering na een zo breed mogelijk overleg vastgesteld.) Na deze ontmoeting heeft het staatshoofd tijdens een toespraak bekend gemaakt dat 10 mei als jaarlijkse herdenkingsdag van de afschaffing van de slavernij is gekozen.
De zegel is op 10 mei 2006. uitgegeven buiten het uitgifteprogramma 2006.
Ontwerp: Nicolas Vial. Gravure: Didier Thimonier. Drukvorm: héliogravure.
VACANCES
Op de zegel wordt een creatie van Jean Giraud “de pin up in de hangmat” met de tekst “bonnes vacances” afgebeeld. Sinds 2002 geeft La Poste jaarlijks een speciale vakantiezegel uit.
De zegel is op 29 mei 2006 in de vorm van een carnet als semi-permanente zegel uitgegeven. De zegel is bestemd voor verzending van een brief tot 20 gram in het binnenland. Het tarief van het carnet is 5,30 €.
Ontwerp: Jean Giraud, ook bekend als Gir en Moebius. Gravure: Jean-Paul Cousin. Drukvorm: offset.
COUPE DU MONDE DE FOOTBALL
Op de zegels worden de scheidsrechter, de trainer, de reservebank, de supporters, de journalisten en vijf spelmomenten afgebeeld. Voetbal is de populairste sport op de wereld en het spelen om de Wereld Cup is de belangrijkste internationale manifestatie binnen deze sport. Het wereldkampioenschap voetbal, kortweg WK voetbal genoemd, is een om de vier jaar terugkerend toernooi tussen landenteams van de zes bij de FIFA aangesloten continentale bonden. Naast het gastland plaatsen zich, via continentale voorronden, uiteindelijk nog 31 landenteams voor de eindronde. Aan het einde van de jaren 1920 kwam Jules Rimet met het idee om de sterkste nationale voetbalploegen om de titel wereldkampioen te laten spelen. De eerste trofee droeg dan ook zijn naam: de Jules Rimet beker. Deze beker is in het bezit van Brazilië, die deze beker drie keer won. De huidige bokaal is een 18 karaats gouden bokaal, 36,8 cm hoog met een gewicht van 6.175 gram, ontworpen door de Italiaan Silvio Gazzaniga.
De tien zegels (vier horizontaal, een verticaal en vijf rond) zijn uitsluitend in de vorm van een bloc op 29 mei 2006 uitgegeven als herinneringszegels. Het tarief per zegel is 0,53 €.
Ontwerp en gravure: Guy Coda. Drukvorm: héliogravure.
GROTTE DE ROUFFIGNAC (DORDOGNE)
Op de zegel wordt een prehistorische wandschildering afgebeeld. Rouffignac (Dordogne) is een plaatsje dat in de oorlog door brand is verwoest en na zijn wederopbouw een zakelijke indruk maakt. Merkwaardigerwijs bleef de renaissancekerk uit de 16de eeuw van de vlammen gevrijwaard. Ten zuiden van Rouffignac zijn vijftig jaar geleden prehistorische wandschilderingen uit de steentijd in ondergrondse galerijen ontdekt. De tekeningen van mammoets, bizons, rinocerossen en menselijke figuren zijn 13.000 jaar oud.
De zegel is op 29 mei 2006 uitgegeven in het thema “kunst”.
Ontwerp en gravure: Jacky Larrivière. Drukvorm: taille-douce.
CLAUDE VIALLAT
Op de zegel wordt een speciaal voor deze postzegel ontworpen kunstwerk “sur une cape de torero” afgebeeld. De Franse eigentijdse schilder Claude Viallat is op 18 mei 1936 in Nîmes geboren. Hij studeert van 1955 tot 1959 in Montpellier en van 1962 tot 1963 in Parijs. In 1969 is hij de grondlegger van de groep Support(s) – Surface(s). Hij is docent aan de scholen van Nice, Limoges, Nîmes en Parijs. Zijn recente werken worden gekenmerkt door rechthoekige of vierkante vlakken. Eenmaal met pensioen wijdt hij zich aan onderzoekswerk en bestudeert de werken van Matisse en Picasso.
De zegel is op 6 juni 2006 uitgegeven in het thema “kunst”.
Ontwerp: Claude Viallat. Gravure: Agence Bonne Impression. Drukvorm: héliogravure.
ANNIVERSAIRE – BABAR
Op de zegel wordt het olifantje Babar afgebeeld. Jean de Brunhoff (1899-1937), Frans auteur en illustrator, volgde de kunstacademie in zijn geboortestad Parijs. Zijn vrouw vertelde de kinderen voor het slapengaan verhaaltjes over het olifantje Babar. Als aanvulling daarop maakte hij een prentenboek over dit figuurtje. 
Histoire de Babar le petit éléfant verscheen in 1931. Binnen enkele jaren volgden nog zes deeltjes. Zijn oudste zoon Laurant zette de serie na zijn dood voort. Babar is nu 75 jaar oud en dat moet gevierd worden met een herinneringszegel.
De zegel is op 26 juni 2006 uitgegeven als semi-permanente frankeerzegel. De zegel is ook in de vorm van een speciaal bloc van vijf zegels: “Joyeux Anniversaire” uitgegeven. De zegel is bestemd voor verzending van een brief tot 20 gram in het binnenland.
Ontwerp en gravure: Didier Thimonier. Drukvorm: héliogravure.
Tarieven:
- 0,48 € – ÉCOPLI tot 20 gram in het binnenland en naar DOM-TOM
- 0,53 € – brief tot 20 gram in het binnenland en naar DOM-TOM
- 0,55 € – brief tot 20 gram naar landen behorend tot Zone A (Europese Unie en Zwitserland)
- 0,64 € – ÉCOPLI van 20 tot 50 gram in het binnenland
- 0,75 € – brief tot 20 gram naar landen behorend tot Zone B (landen buiten de Europese Unie en Afrika)
- 0,82 € brief van 20 tot 50 gram in het binnenland
- 0,90 € – brief tot 20 gram naar landen behorend tot Zone C
- 1,00 € brief tot 40 gram naar landen behorend tot Zone A
- 1,22 € brief van 50 tot 100 gram in het binnenland
- 1,98 € brief van 100 tot 250 gram in het binnenland
- 5,00 €. brief (courrier international économique) van 500 tot 750 gram naar landen behorend tot zone A
De te onderscheiden zones zijn:
- France métropolitaine (incl. Monaco en Andorra)
- DOM = départements d’Outre Mer (Guadeloupe, Martinique, Guyane, Réunion)
- TOM = Territoires d’Outre Mer (St Pierre et Miquelon, Mayotte, Nouvelle Calédonie, Wallis et Futuna, Polynésie, TAAF)
- Zone A = Europese Unie + Zwitserland + San Marino + Vatikaan + Liechtenstein + Madeira
- Zone B = Rest van Europa + Afrika
- Zone C = Azië, Amerika, Oceanië